Jak wybrać właściwe amortyzatory do przyczepki

Amortyzatory do przyczepki

Najczęściej stosowanym rodzajem tłumików drgań w przyczepkach i pojazdach rolniczych są amortyzatory, w których stosuje się połączenie metalu z elastomerem. Elastomerem jest kauczuk naturalny lub dowolny polimer o właściwościach elastycznych zbliżonych do kauczuku naturalnego. Takie materiały są szeroko stosowane w izolatorach, ponieważ można je łatwo formować w dowolny pożądany kształt i dobierać tak, aby zapewnić szeroki zakres sztywności. Takie amortyzatory mają lepsze właściwości tłumiące niż sprężyny metalowe, zwykle zajmują mniej miejsca, są lekkie i można je łączyć z wkładkami metalowymi w celu prostego montażu. Dlatego właśnie wykonane z nich amortyzatory do przyczepki dają tak dobre rezultaty tłumienia drgań, które bardzo często pojawiają się przy transporcie wszelkich produktów po nierównościach dróg i różnych innych nawierzchniach.

Dlaczego amortyzatory do przyczepki z kauczuku NR pracują najlepiej?

Amortyzatory kauczukowe są w stanie wytrzymać duże odkształcenia, a następnie powrócić do stanu pierwotnego praktycznie bez uszkodzeń i zmiany kształtu. Dodatkowo przewyższają inne rodzaje amortyzatorów pod względem wykazywanej sprężystości oraz zdolności do odchylania i rozpraszania energii. Wymagają mniej miejsca i wagi. Amortyzatory do przyczepki z kauczuku NR charakteryzują się wyjątkową rozciągliwością i odkształcaniem, mogą być stosowane przy trzykrotnych wydłużeniach, a końcowe wydłużenie niektórych amortyzatorów może być jeszcze większe. Ich znacznie wyższa od przeciętnej zdolność magazynowania energii sprężystej umożliwia przenoszenie ogromnych naprężeń, dzięki czemu po uwolnieniu od nacisku praktycznie bez uszkodzeń wracają do pierwotnego kształtu. Dzięki wysokiej jakości zastosowanych materiałów oraz metod produkcji, maszyny rolnicze, transportowe i ciągnięte przez nie przyczepki pracują stabilnie, a drgania pochodzące z podłoża zostają wytłumione i nie przenoszą się w górę.

Zastosowanie kauczuku do budowy amortyzatorów wynika ze specyficznych właściwości fizycznych, takich jak wysoka odporność na odkształcenia, wysoka wytrzymałość zmęczeniowa, umiarkowane koszty produkcji oraz doskonałe właściwości odbicia i ściskania. Określając właściwości materiału i jego strukturę, a także sposób montażu w maszynie, należy ocenić skuteczność zastosowania amortyzatora. Amortyzatory do przyczepki służą głównie do zapewnienia najważniejszych parametrów, tj. utrzymania osiowości wirników pracujących na nich maszyn, izolowania drgań oraz pochłaniania energii przy uderzeniach. Spełnienie tych wymagań jest niezwykle trudne, głównie ze względu na dynamikę tych zjawisk. Normalna praca układu napędowego powoduje powstawanie drgań harmonicznych.

Czym różnią się kauczukowe amortyzatory do przyczepki od tradycyjnych rozwiązań?

Amortyzatory poddawane cyklicznym obciążeniom ulegają uszkodzeniom z powodu pęknięcia elementu gumowego. Pęknięcie może powstać w obszarze, w którym występuje największe ryzyko powstania naprężeń. To ryzyko wzrasta wraz z czasem eksploatacji. Odkształcenia powodują duże zmiany sztywności i właściwości dynamicznych. Szczególnie często można zaobserwować to zjawisko w ciągnikach, przyczepkach i innych maszynach jezdnych stosowanych w rolnictwie. Przyczyną jest nałożenie się na siebie dwóch rodzajów drgań: tych, które pochodzą od nierównej powierzchni, po której następuje przemieszczanie się i tych, które pochodzą od silnika maszyny wykonującej konkretne prace rolnicze. Dlatego właśnie amortyzatory do przyczepki, które wyglądają zupełnie niepozornie, muszą być wykonywane z taką precyzją, a stosowane w ich produkcji materiały muszą być najwyższej jakości.

Gumowe amortyzatory, które stosuje się w układach jezdnych i zawieszeniach kombajnów i zespołów jezdnych złożonych z ciągnika i przyczepki, mają za zadanie zapobieganie przenoszeniu drgań do kabiny, dzięki czemu znacznie podnosi się komfort pracy obsługującego je kierowcy. Inną korzyścią wynikającą z pracy, którą wykonują amortyzatory do przyczepki, jest znaczne wydłużenie czasu eksploatacji urządzeń i specjalistycznych narzędzi, które są na nich zainstalowane.